میرے آقا مینوں کیوں اج تک طیبہ توں بلاوا آیا نیئیں

پنجابی نعت
میرے آقا مینوں کیوں اج تک طیبہ توں بلاوا آیا نیئیں
اک پل وی ایسا گزریا نیئیں میں رو رو ترلا پایا نیئیں

میں کی جاناں کی ہو ند ی خوشی کسے ویلے وی اَکھ سُکدی نئیں
اکوتانگ مدینہ ویکھن دی دل ازلاں توںمسکایا نئیں

میں منیا طلب وی کچی اے میرا عشق وی کج رُو ہوےگا
پرایہہ گل تُسی وی جاندے او کوئی ہور بُو ہا کھڑکا یا نیئیں

بے بس ہو کے اس دل ہتھوں طیبہ نوں جاندیاں ہواواں دا
میں روز ای رستہ ڈکناں پر کدی دل دا حال سنایا نیئیں

ہتھ بنھ کے اِکو عرض کراں مینوں وی مدینے آن دیو
دن رات دے وچ کوئی لمحہ نیئیں تیری یاد جدوں تڑپایا نیئیں

مایوس نہ ہو اے کملے دل طیبہ توں بلاوا آوے گا
او ویلا دس جد آقا نیں رحمت دا مینہ ورسایا نیئیں

جو کجھ منگ لو جد وی منگ لو آقا جھولیاں بھر کے ٹوڑ دے نیں
ایہہ گل سارا جگ جاندا اے کدی نئیں آقا فرمایا نئیں